Leczenie niepłodności

1. Zapłodnienie in vitro IVF

Dzięki rewolucyjnemu rozwojowi technologii wspomaganego rozrodu pojawiła się metoda leczenia niepłodności, która dała wielką nadzieję niepłodnym parom. Jest to metoda zapłodnienia in vitro lub zapłodnienia in vitro, która obecnie jest najskuteczniejszą metodą leczenia niepłodności, pomagającą nawet w najbardziej beznadziejnych sytuacjach. Jest stosowany w przypadku niedrożności lub braku jajowodów, z niepłodnością męską, z endometriozą, patologią jajników, niepłodnością o niejasnej przyczynie i innymi chorobami. IVF jest również zalecany parom, u których inne metody leczenia były nieskuteczne. Im wcześniej para przejdzie do in vitro, tym większe są jej szanse na sukces, dlatego lekarze radzą, aby nie kontynuować leczenia niepłodnością innymi metodami przez ponad 1,5–2 lata.

W programie IVF po stymulacji jajników kobieta dojrzewa kilka pęcherzyków, w których znajdują się jaja. Lekarz nakłuwa jajnik i usuwa jaja, które są następnie zapłodnione przez nasienie męża lub dawcy poza ciałem matki w specjalnych warunkach. Przy obniżonej jakości nasienia małżonka, pojedyncze plemniki są wprowadzane do jaja za pomocą mikroigły (metoda ICSI). Po kilku dniach powstałe zarodki są przenoszone do jamy macicy kobiety, gdzie nadal się rozwijają.

Jedna próba zapłodnienia in vitro daje średnie prawdopodobieństwo poczęcia na poziomie 20–45%, co jest nawet nieco wyższe niż średni wskaźnik ciąż w zwykły sposób. Prawdopodobieństwo zapłodnienia w programie IVF zależy od wieku małżonków, ich stanu zdrowia, jakości stosowanych leków i materiałów, liczby i jakości otrzymanych zarodków oraz niektórych innych czynników. Niepowodzenie w jednej próbie in vitro nie oznacza, że ​​ta metoda okazała się nieskuteczna.

Prawie 95% niepłodnych par może zajść w ciążę, gdy zostaną poddane kilku próbom in vitro. Nowoczesne technologie wspomaganego rozrodu, takie jak IVF i ICSI, pomogły już milionom niepłodnych par na całym świecie i mamy nadzieję, że one również pomogą.

IVF + ICSI (prawdopodobnie z PGD (diagnostyka genetyczna zarodków przed implantacją)) + leki.

Szczegóły telefoniczne: (044) 220-00-03, (096) 220-00-03, (095) 220-00-03, (093) 220-00-03.

Przyczyny niepłodności u mężczyzn i kobiet

Każdego roku rosnąca liczba par boryka się z problemami poczęcia dziecka i słyszy od lekarzy rozczarowującą diagnozę - bezpłodność. Jednocześnie obserwuje się tendencję do zwiększania liczby niepłodnych par na tle poprawy standardu życia ludzi, ich dobrobytu materialnego, a także podczas szybkiego rozwoju nauki i technologii. Mimo to układ rozrodczy człowieka pogarsza się z roku na rok z powodu jego głównego zadania - prokreacji. Jednocześnie naukowcy na całym świecie nie mogą jednoznacznie odpowiedzieć na tak ważne i interesujące dla wielu ludzi pytanie: „Jaki jest główny powód stopniowego wzrostu bezpłodności w różnych krajach świata?”

Opinie lekarzy: ekologia, stres, technologia, jedzenie, styl życia, GMO, infekcje i choroby przewlekłe uniemożliwiają zajście w ciążę

Tak więc niektórzy eksperci uważają, że wina za złą ekologię, a także szybki rozwój nauki i wszelkiego rodzaju technologii, inni wiążą wzrost liczby niepłodnych par ze stosowaniem żywności modyfikowanej genetycznie, a także niewłaściwy styl życia. Jednak nie ma jednego punktu widzenia na przyczyny tego problemu.

Statystyki są więc rozczarowujące: dziś około 50-80 milionów par boryka się z problemem poczęcia dziecka i na podstawie własnego doświadczenia wiedzą, czym jest niepłodność. Jednocześnie lekarze wydają alarm i informują, że każdego roku liczba takich par rośnie średnio o 2 miliony, a tutaj mówimy tylko o tych świadomych ludziach, którzy oficjalnie zwrócili się o pomoc do specjalistów.

Nieoficjalne statystyki pokazują, że faktyczna liczba par cierpiących na bezpłodność jest znacznie większa. Niektórzy z nich „przechodzą” z tego problemu do pracy, inni adoptują dzieci, a jeszcze inni żyją z tym bólem przez całe swoje świadome życie. Wszystko to dzieje się, gdy setki tysięcy wyspecjalizowanych klinik, centrów medycznych i szpitali coraz bardziej zmagają się z problemem bezpłodności z każdym rokiem i dają tysiącom mężczyzn i kobiet szczęście, że zostali rodzicami długo oczekiwanego dziecka i w pełni doświadczają radości z ojcostwa i macierzyństwa.

Eksperci radzą, aby nie rozpaczać i nie „włączać alarmu”, jeśli pierwsze próby zajścia w ciążę zakończyły się niepowodzeniem. Niepłodność jest diagnozowana dopiero po roku regularnej aktywności seksualnej bez użycia jakichkolwiek metod antykoncepcyjnych. W przypadku, gdy kobieta ma trzydzieści pięć lub więcej lat, należy pomyśleć o obecności jakichkolwiek problemów i nieprawidłowego funkcjonowania układu rozrodczego po 6 miesiącach regularnego stosunku płciowego bez ochrony.

Co jest przyczyną niepłodności i jakie są metody leczenia?

We współczesnym świecie istnieje opinia, że ​​niepłodność jest wyłącznie problemem kobiet, a niemożność poczęcia dziecka jest bezpośrednio związana z nieprawidłowym funkcjonowaniem kobiecego układu rozrodczego. Jednak naukowcy na całym świecie od dawna zgadzają się, że niepłodność męska jest tak powszechna jak niepłodność kobieca. Procent wynosi około 40 do 40 procent. Pozostałe 20 procent to bezpłodność, której przyczyny nie zostały ustalone (najczęściej związane z tzw. Niekompatybilnością partnerów).

Wśród głównych przyczyn niepłodności kobiecej eksperci najczęściej nazywają:

• problemy z owulacją;
• patologia w strukturze i kształcie macicy, a także jajowody;
• zaburzenia hormonalne;
• endometrioza;
• zaburzenia genetyczne.

Jeśli chodzi o niepłodność męską, przeważająca większość problemów jest spowodowana upośledzoną spermatogenezą (zła jakość płynu nasiennego). Jednocześnie lekarze wyróżniają 3 główne formy niepłodności męskiej:

• wydzielanie (związane z zaburzeniem normalnego funkcjonowania jąder);
• niedrożny (przyczyną problemów jest mechaniczna niedrożność ujścia płynu nasiennego);
• immunologiczne (gdy ciało mężczyzny wytwarza przeciwciała przeciwko plemnikom).

Jednocześnie lekarze i eksperci w dziedzinie medycyny reprodukcyjnej nie przestają ostrzegać, że wraz z wiekiem znacznie wzrasta ryzyko bezpłodności. Zwłaszcza w przypadku kobiet, których płodność jest znacznie zmniejszona po osiągnięciu wieku trzydziestu lat. Głównym powodem tego trendu jest to, że wraz z wiekiem ciało kobiety dojrzewa prawie 3 razy mniej pęcherzyków, a jakość samych jaj znacznie się pogarsza. Ponadto niska jakość żeńskich komórek płciowych często prowadzi nie tylko do braku ciąży, ale także do spontanicznych poronień lub narodzin dziecka z różnymi zaburzeniami genetycznymi.

W przypadku mężczyzn sytuacja wygląda znacznie lepiej, ponieważ ich zdolność poczęcia dziecka zaczyna się stopniowo zmniejszać dopiero po 55 latach. Jednak lekarze uważają, że niewłaściwy styl życia, złe nawyki, a także stosowanie „niezdrowej” żywności w codziennej diecie mogą prowadzić do problemów w układzie rozrodczym mężczyzn we wcześniejszym wieku.

Rozpoznanie niepłodności męskiej i żeńskiej

W przypadku, gdy para nie pocznie dziecka w ciągu 1 roku regularnych stosunków seksualnych bez stosowania środków antykoncepcyjnych, oboje partnerzy powinni zwrócić się o pomoc do specjalistycznej instytucji medycznej i przejść kompleksową diagnozę.
Ponadto proces badania dla kobiet i mężczyzn to dwa zupełnie różne procesy diagnostyczne.

Tak więc w procesie badania stanu zdrowia układu rozrodczego kobiet przeprowadzane są następujące obowiązkowe badania:

• badanie stanu jajników, macicy i jajowodów;
• diagnoza zaburzeń hormonalnych;
• testy laboratoryjne na obecność chorób przenoszonych drogą płciową, a także innych zakażeń układu moczowo-płciowego.

W procesie diagnozowania stanu męskiego układu rozrodczego główną analizą jest spermogram, który pozwala ocenić ilość i jakość nasienia w płynie nasiennym, ich ruchliwość i inne cechy. W przypadku, gdy spermogram wykazuje jakiekolwiek nieprawidłowości w jakości nasienia, mężczyzna może otrzymać inne metody badań i diagnozy, aby dokładniej określić przyczyny niepłodności.

Oprócz kompleksowej diagnozy obojga małżonków z reguły wielu parom przypisuje się specjalne testy pod kątem zgodności biologicznej i immunologicznej.

Metody wspomaganej reprodukcji (MVR)

MVR (techniki wspomaganego rozrodu) - główny sposób leczenia różnych form niepłodności

W ostatnich latach medycyna reprodukcyjna zrobiła duży krok naprzód, dzięki czemu pojawiły się nowe skuteczne metody wspomaganego rozrodu, które pozwalają leczyć bezpłodność różnych form i typów.

W ciągu ostatnich trzech dekad głównym MVR było zapłodnienie in vitro - zapłodnienie in vitro (zapłodnienie in vitro). Reproduktolodzy z różnych krajów świata doskonale znają tę metodę wspomaganego rozrodu i skutecznie ją stosują w praktyce.
Sama procedura „zapłodnienia in vitro” składa się z kilku głównych etapów, z których każdy od dawna jest opracowywany przez specjalistów w dziedzinie technologii reprodukcyjnych i obejmuje:

• proces stymulacji jajników i owulacji u kobiety za pomocą specjalnych leków;
• proces pobierania jaj u kobiet i płynu nasiennego u mężczyzn;
• zapłodnienie jaja przez nasienie w laboratorium;
• kontrolować wzrost i rozwój zarodków;
• przenoszenie najbardziej „udanych” zarodków do jamy macicy (zwykle w ilości trzech sztuk).

IVF

Pomimo faktu, że sama procedura IVF jest standardową sekwencją kroków i procesów, każde ludzkie ciało jest unikalne. Dlatego lekarze stosują indywidualne podejście do każdej pary i indywidualnie przepisują specjalne leki i harmonogram każdego etapu IVF.

Do tej pory wiele wyspecjalizowanych instytucji medycznych zajmujących się problemami leczenia niepłodności za pomocą metod wspomaganego rozrodu skutecznie stosowało zapłodnienie in vitro w leczeniu różnych form i typów niepłodności zarówno męskiej, jak i żeńskiej. Ponadto skuteczność tej metody potwierdzają dziesiątki, a nawet setki tysięcy dzieci na całym świecie, które urodziły się właśnie dzięki tej metodzie. Pomimo sukcesu leczenia ogólna skuteczność in vitro nie przekracza 40 procent. Dlatego specjaliści w dziedzinie technologii reprodukcyjnych nieustannie pracują nad kwestiami zwiększenia liczby udanych cykli sztucznego zapłodnienia. W tym celu w ostatnich latach dość często taktyką sadzenia w jamie macicy nie są „młode” 3-dniowe zarodki, ale bardziej „dojrzałe” 5-dniowe. Ta taktyka pozwala bardziej niezawodnie określać perspektywy dalszego rozwoju zarodka w ciele kobiety.

Ponadto inne MVR, których lista w każdej placówce medycznej może być inna, mogą zwiększyć skuteczność i liczbę udanych sztucznych inseminacji.

ICSI

W przypadku, gdy problemy z poczęciem są spowodowane wadliwym działaniem męskiego układu rozrodczego, najczęściej stosowanym MVR jest ICSI; jego istotą jest bezpośrednie wprowadzenie nasienia do komórki jajowej. Ponadto sposób ten często łączy się ze wspomnianym powyżej IVF. Jednak liczne badania wykazały, że dziś MVR ICSI nie pozwala na wiarygodną ocenę stanu plemników, ale pozwala na ich badanie jedynie powierzchownie.

IMSI

Naukowcy opracowali nowy, bardziej skuteczny MVR o nazwie IMSI, który pozwala dokładniej zbadać męskie komórki płciowe i zidentyfikować wszelkie nieprawidłowości w ich strukturze.

Nieinwazyjny test prenatalny NIPT-VT - oznaczanie możliwych chorób chromosomalnych płodu na podstawie badania krwi matki
Aby ustalić prawdopodobieństwo, że para urodzi dziecko z różnymi zaburzeniami genetycznymi i nieprawidłowościami, lekarze przeprowadzają tak zwaną diagnostykę genetyczną przed implantacją, a także porównawczą hybrydyzację genomową. Przeczytaj więcej o teście NIPT-VT.

Zarówno pierwsza, jak i druga metoda pozwalają szczegółowo zbadać embrion pod kątem obecności nieprawidłowości genetycznych przed posadzeniem go w macicy kobiety. Metody te mogą nie tylko zwiększyć efektywność in vitro, ale także zminimalizować ryzyko samoaborcji, ale także praktycznie zmniejszyć do zera prawdopodobieństwo urodzenia dziecka z zaburzeniami genetycznymi.

Specjalistyczna klinika „IGR” oferuje kilka skutecznych programów, które mogą znacznie zwiększyć skuteczność leczenia różnych form niepłodności kobiet i mężczyzn, a także zminimalizować ryzyko finansowe i straty każdej pary.